O książce: rok / Jak można być szczęśliwym, wiedząc, że jest na świecie ktoś═ - spaceruje, rozmawia, jeśli Masz szczęście, nawet kogoś kochasz – wtedy on cierpi i cieszy się, jednym słowem żyje, a potem w pewnym momencie – znowu! - i już go nie było! Był człowiek, ale nie ma człowieka. Były promienne oczy - pozostał tylko kopiec w ziemi. I nie słyszeć już głosu tak bliskiego kręgosłupowi, nie przytulać, nie opowiadać o tej nieistotnej rzeczy, którą niewiele osób potrafi powiedzieć. O tym, że wczoraj byłam tak zmęczona, że ​​nogi uginały się przy każdym kroku. To, że wcześniej, w dzieciństwie, dorosłe – obecne – problemy wydawały się drobnostką. O tym, że chcesz wierzyć, że jutro się obudzisz, a te ostrza ogromnego młyna zwanego Życiem, które mielą i łamią ludzi, ale wciąż się kręcą i nie stoją, zakręcą się znowu. Vika żyła i nie myślała o tym, że żyje na próżno. Ale kiedy zacząłem wojnę, zdałem sobie sprawę, że mogę przegrać. Strać życie w tej wojnie, której nie widać. Wojna, która toczy się w nas. Ta wojna, która nigdy się nie skończy.